رادیکال های آزاد نیمه عمر بسیار کوتاهی دارند، بنابراین اندازه گیری مستقیم آنها بسیار مشکل است. امروزه معمولاً صدمات و آسیب های ناشی ازحمله رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو در سطح مولکول ها و بافت های مختلف با روشها و تکنیک های بسیار متنوعی ارزیابی می شود. یکی از این آسیب ها پراکسیداسیون لیپید ها میباشد. در پاسخ به استرس اکسیداتیو ، سطح مولکولهای مشتق شده از شکستن اسید های چرب ، نظیر هیدروپراکسید ها و آلدئیدهای لیپیدی افزایش می یابند. اصول: مولکولهای مشتق شده از شکستن اسید های چرب ، نظیر هیدروپراکسید ها و آلدئیدهای لیپیدی، قابلیت واکنش با تیوباربیتوریک اسید (TBA) را دارند و به این دلیل به آنها (Thiobarbituric Acid Reactive substances)TBARsگفته می شود. مهمترین مولکول از این خانواده، مالون دی آلدئید (MDA) بوده که معمولا به عنوان استاندارد استفاده میشود. کمپلکس بوجود آمده دارای رنگ ارغوانی بوده و در طول موج 532 نانومتر دارای حداکثر جذب نوری بوده و در صورت استفاده از تکنیک فلورومتری، طول موج تهییجی ،515 نانومتر و طول موج نشری 553 نانومتر می باشد.با استفاده از مالون دی آلدهید به عنوان استاندارد ، نتایج به صورت معادل میکرومول MDA گزارش می‌شود این کیت در دو اندازه 50 تستی و 100 تستی با استفاده از تکنیک های کالریمتری و فلوریمتری طراحی شده است.